Reislog 2: Alice Springs naar Darwin 7 t/m 20 september

Hoi allemaal, hier weer nieuws uit Aussie! Ons eerste camper tocht zit er op, we zijn nu in Darwin en vliegen morgen naar Cairns.

Twee weken geleden hebben we onze eerste camper opgehaald in Alice Springs en dat zorgde voor de nodige camperstress.  Met vertraging landde we in Alice Springs waar we gelukkig heel snel bij het camper depot belanden. In een uurtje krijg je in een vliegende vaart alles uitgelegd en dan sturen ze je gelijk de highway op en de stad in met rotondes en al. Met een gevaarte van ruim 7 meter en links rijden valt dat niet gelijk mee. We hadden nog een uurtje voordat het donker zou worden, moesten nog boodschappen halen en een camping zoeken. Dan alles een plekje geven, bed in orde maken, wennen aan de kleine ruimte enzovoorts.  Die eerste middag hebben we nog niet zo kunnen genieten van onze camper maar de volgende ochtend hadden we er veel zin in. 

Ons eerste bestemming was de o zo bekende Uluru (Ayers Rock). 450 km door de Red Center van Australië over een higway waar zeer weinig verkeer rijdt. Omdat Mariska zo graag in de bush wil camperen gingen we op zoek naar een gratis campsite in de buurt van het nationaal park. Niet te vinden, het enige dat er was, was een betaalde grootschalig resort, dus het alternatief werd een stuk berm naast de highway. Aardedonker en geen voorzieningen, maar met een prachtige sterrenhemel. 

Uluru zelf is erg indrukwekkend, bijna niet uit te leggen hoe mooi, maar als je ervoor staat, er langs loopt en het verhaal hoort over deze heilig plek voor de Aboriginals dan is het niet zomaar meer een schitterende berg midden in de woestijn. 

Zo'n 45 km verderop zijn nog meer prachtige bergen; Katja Tjuta (de Olga's) waar we ook een mooie wandeling hebben gemaakt in inmiddels een behoorlijk oplopende temperatuur.

Omdat de afstanden behoorlijk groot zijn rijden we vaak aan het eind van de middag alvast een paar honderd kilometer richting de volgende bestemming en zetten dan de camper voor het donker is (18:30) op een rest area naast de highway. Deze zijn vaak voor meerdere campers/auto's en soms is er een toilet, picknick tafel en water. Je staat vaak met andere reizigers, het is hier heel gebruikelijk om voor de avond/nacht een plek langs de highway te zoeken. Er rijdt niet veel verkeer op de highway, je kunt kilometers rijden zonder iemand tegen te komen. De Road Trains rijden vaak wel door gedurende de nacht. Deze vrachtwagens hebben 3 of 4 aanhangers en kunnen zo'n 54 meter lang zijn. Vaak hoor je ze al van ver aankomen en denderen ze voorbij met een flinke snelheid. Als je dat ziet dan snap je wel waarom er zoveel dieren aangereden langs de weg liggen. Zo'n Road Train stopt niet zomaar even, dus alles wat voor de wielen komt maakt geen schijn van kans. 

Nadat we in Uluru zijn geweest rijden we zo'n 575 km naar de West Macdonnell Ranges,  een national park bestaande uit bergkloven met een (deels droge) rivier. Inmiddels zijn we al vier dagen met de camper op pad en het is weer voor het eerst dat we kunnen douchen, jullie snappen wel hoe blij we hier mee waren We hebben dan wel een soort van douche in de camper maar dat hokje is zo miniscuul klein dat zelfs wij daar niet in passen en ook de water voorraad laat dat niet toe. 

Overigens wilde Frank persé een camper met toilet (inmiddels ben ik hem hier heel dankbaar voor) maar aan hem de eer om deze ook te legen....... Een smakelijk klusje, maar gelukkig zijn ze hier in Australië heel erg netjes en schoon op hun omgeving maar het blijft toch een smerig werkje. 

De reis naar het noorden van Australië is ongeveer 1200 km waar we 2,5 dag over doen. Één lange weg van zuid naar noord maar het verveeld niet. Behalve als we in Tennant Creek aankomen..... We vonden het erg stil op straat, niets open en weinig mensen op straat. Wat blijkt? Het was zondag. Gelukkig waren de supermarkt en de Red Rooster wel open en daarna zijn we zo snel mogelijk maar weer verder gereden. Op route weer veel aangereden Wallibi's, op een stuk van zo'n 200 km zien we er zeker 20 aangereden liggen. En dan opeens een slang op de weg die Mariska niet kan ontwijken door tegemoet komend verkeer. Of ze de eerste was geen idee, hij was nog niet plat gereden toen ze erover heen reed. 

Inmiddels hebben we zoveel dode Wallibi's gezien en geen enkele levende dat we ons afvragen of we ze überhaupt nog wel gaan zien. En opeens zien we er een paar in een flits langs de highway staan. Eentje blijft ook gewoon staan pal naast weg en steekt nog net zijn pootje niet naar ons op om te zwaaien.

Onze volgende bestemming is Nitmiluk NP waar het inmiddels tropisch heet is, maar dit keer overnachtingen we op een camping met een zwembad. En gelukkig hebben we nu ook stroom en een airco in de camper zodat we het iets af kunnen laten koelen. 

Ook struikelen we bijna over de (levende) Wallibi's en zijn er veel vogels te zien en te horen. 

Nitmuluk staat bekend om de bergkloven en Katherine river waar we een kano huren. Ook gaan we zwemmen, hierbij moeten we overigens wel opletten dat we het juiste deel van de rivier gebruiken ivm aanwezige krokodillen.

Volgende stop: Kakadu NP

Een NP zo groot als de helft van Zwitserland daar kun je wel weken verblijven, helaas zien wij maar een heel klein stukje. Sowieso heb je hier veel meer aan een 4wd als aan een camper met 2wd, wij kunnen op veel plaatsen niet komen. We hadden in gedachten om een dagtrip te maken met een gids en aboriginal zodat we meer zien van het park en te weten komen over de cultuur. Helaas was deze tour er niet meer, erg jammer. 

We hebben wel twee schitterende vaartochten gemaakt op de Billabong River waar het wemelt van de zoutwater krokodillen en schitterende vogels. Er kan ook gevist worden op Barramundi dus de volgende ochtend vroeg gaat Frank het water weer op. De oogst is mager, geen vis op het menu die avond maar hij heeft wel een aantal keer goed beet gehad.

Onze laatste national park voor Darwin dat we bezoeken is Litchfield. We overnachten bij de Wangi Falls waar je ook lekker kunt zwemmen. Tenminste, er hangt een bord dat je kunt zwemmen ondanks de aanwezigheid van zoetwater krokodillen....  En ernaast hangt een briefje van de ranger dat er een krokodil zit van 1 meter die meer agressief is dan normaal. En dat je uit zijn buurt moet blijven als je hem ziet, er ligt een krokodillenval om hem te vangen. Jullie snappen, met enige voorzichtigheid zijn we gaan zwemmen. 's Morgens op de Billabong met dodelijk krokodillen en 's middags zou het wel veilig zijn. Eerst zien en dan geloven (het is goed gegaan hoor )

En nu zitten we in Darwin. We vallen met ons neus in de boter want er was een hele leuke markt bij het strand. Een soort kulikaravaan XXL en zomermarkt bij elkaar. Lekker eten, muziek en een prachtige zonsondergang vanaf het strand. 

Morgen vliegen we naar Cairns waar we een paar dagen gaan duiken. We zullen proberen om iets sneller een berichtje te plaatsen maar het internet was erg beperkt de afgelopen twee weken.

Liefs van ons.